Verwacht van mij geen wijze lessen en adviezen, maar liever een ervaringsrelaas. Natuurlijk hadden wij geen weet van wat ons allemaal te wachten stond toen bleek dat ik niet een stevige griep onder de leden had, maar Acute Myeloïde Leukemie. Aan onzekerheden, angsten, pijn, verdriet, complicaties en andere tegenslagen hadden we tijdenlang geen gebrek! Al kent ieder ziektegeval zijn eigen, individuele verloop. Nu weten we dat onze schouders al deze lasten hebben kunnen dragen. Al was het wel "kantje boord". De strijd tegen de AML hebben we, met behulp van een fantastisch Rotterdams behandelteam, met veel moeite én geluk doorstaan. Dat "gevecht" is wél de moeite waard geweest, al was het maar omdat ik anders onze kleinkinderen nooit zou hebben gekend. In sombere, donkere dagen tilt alleen de gedachte aan die kleine schatten me vaak al, deels, uit het dal. Is mijn leven geworden wat ik er van verwachtte? Die vraag bouw ik een beetje om. Want wat mág je verwachten van het leven? Waar heb je recht op dan?
Helaas rest er een beschadigd winnaar. Maar ondanks lichamelijke en geestelijke manco's, financiële problemen i.v.m. verlies van baan en pensioen vinden wij ons leven nog steeds absoluut de moeite waard!