Op jonge leeftijd ( 38) kreeg ik de diagnose borst kanker. Ik was niet ziek, voelde me goed. Toen stapte ik in de nachtmerrie die chemo heet; 6 keer. Na de chemo mocht ik nog bestraling en daarna 10 jaar hormonen. Ik raakte alles kwijt, mijn baan, mijn gezondheid en daarna mijn geestelijke gezondheid. Drie jaar heb ik op de bank gezeten, durfde niet meer te lachen, durfde niet meer naar buiten, wilde geen contact meer, niks. Ik was niet meer nodig. Nu ik dit type zit ik weer met tranen in mijn ogen, het doet me nog steeds veel merk ik. Maar toen gebeurde er iets. Door de medicijnen had ik overgewicht. Ik besloot daar samen met een aantal andere vrouwen iets aan te doen. KLAAR MEE-LOOP MEE was geboren. We zijn begonnen met een clubje van een stuk of 6 wandelaars, en al snel kwam de vraag, kun je ook een keer op een avond, en in het weekend, er was veel vraag naar beweging en gezelligheid. Nu 2,5 jaar later, vijf wandelingen in de week te mogen organiseren, wandelen er 250 mensen per maand met ons mee. Ook zijn we met acht wandel begeleiders die ook groepen begeleiden. Iedereen doet mee, of je nu ziek bent geweest, of bent, wandelen heelt. Ik ben nog steeds vaak moe. En als ik al die blij gezichten zie weet ik waar ik het voor doe.