Strong like a fighter

Voor mijn ziekte heb ik nooit gekozen. Het heeft mij op een dag gekozen. Ik was twaalf denk ik. Als kind heb ik dingen gezien die geen mens zou mogen zien. Dingen die te groot en te gruwelijk waren. Die trauma’s hebben mijn depressie gevoed. Het werd groter, donkerder, gevaarlijker. Het lijden maakte me radeloos en dreef me in een hoekje. Zo werd mijn ziekte levensbedreigend. Een stem in mijn hoofd vertelt me dag in dag uit dat ik mezelf kapot moet maken. Mijn organen hebben al veel te verduren gehad. Eigenlijk is het een wonder dat ik er nog ben. Ik ben dankbaar voor de wonderen in deze wereld en de kansen die ik krijg. Voorzichtig kijk ik naar de toekomst, naar wat een nieuwe dag brengt en naar de week die komen zal. Het geeft me hoop. Vaak dwing ik mezelf om naar mooie dingen te kijken. Het lost niets op, maar het helpt soms wel. Ik vecht voor betere dagen, weken, het liefst zelfs jaren. Ik wil écht leven voordat ik deze wereld achterlaat. Elke dag is een slopende strijd. Weerstand bieden tegen destructie, en je hoofd boven water houden, is zwaar. Maar ik weet waar ik het voor doe. Ik val en haal mijn knieën open. Opstaan, opstaan! Het gevecht heb ik al duizend keer verloren, maar de oorlog wil ik winnen.

Kenza
Ziekte: CPTSS, depressie, automutilatie


U kunt contact opnemen voor persoonlijk contact met Kenza via e-mail.