In 2016 besloten we te emigreren naar de VS. Het avontuur trok. Er was alleen 1 lastig dingetje: ik voelde een vreemd knobbeltje in mijn borst. Meteen laten checken, maar op de mammogram en echo was niets te zien. De verpleegkundige zei: “alles is in orde, geen reden tot zorg”. De emigratie verliep goed. Totdat ik in 2017 de knobbel in mijn borst voelde groeien. Diagnose: graad 3 invasief ductaalcarcinoom. De chemo maakte mij depressief. Ik wilde niet meer leven. Daarna operatie en bestraling. Ik kroop snel uit het dal. Nu werk ik weer (onderzoek naar kanker), loop hard en ben gelukkig. Mijn ziekte heeft mij socialer en minder angstig gemaakt. Daarnaast heeft het mij geleerd dat het leven 2 kanten heeft.Het kan lelijk en mooi zijn. Mijn chemotherapie ervaring was lelijk. Ik dacht dat ik nooit meer de schoonheid van het leven te zien zou krijgen. Gelukkig ging de depressie bij mij vanzelf over 4-6 weken na de laatste chemotherapie behandeling en vandaag de dag ben ik ontzettend dankbaar dat ik de schoonheid van het leven weer mag zien. Ik hoop voor lange tijd. Wie zal het zeggen. Alles is tijdelijk, voor iedereen. “Man’s search for meaning” (Viktor Frankl) heeft mij naast vrienden en familie geholpen.