Laat de deur naar de hoop altijd wijd open staan ! Wat voor tegenslagen je ook te verduren krijgt, de veerkracht van je eigen kunnen is wonderbaarlijk. Laat je nooit vertellen dat iets onmogelijk is, vertrouw op je intuïtie en op je eigen ik !

Mijn leven is in 2001 heel drastisch veranderd. Er werd me toen de diagnose voorgeschoteld die me nog zes weken levensvreugd zou kunnen geven. Ik was 34 jaar en amper een jaar getrouwd en had een jochie van vier jaar. Gist, een term die ik nog van ze leven nog nooit had gehoord...maar het zou me doden zeiden ze in het ziekenhuis van Terneuzen. Ik heb dat niet geaccepteerd, stronteigenwijs dat ik altijd al geweest was en nog steeds ben. Ze hebben me in Gent te België met de moed der wanhoop geopereerd, 14 uur lang, HIPEC heeft mijn buikholte geteisterd, zodanig dat ik bijna het loodje heb gelegd. Een jaar van in en uit het ziekenhuis volgde, 38 kilo en een vreselijk litteken van onder mijn borstbeen tot en met diep onder mijn navel. In 2008 ,2011 en recentelijk in 2018 opnieuw kanker in mijn lijf. Kanker is en blijft mijn huisgenoot, die met tijden zijn eigen rustig houd en soms flink huis houdt. Ik accepteer dat ik hem heb. Littekens ze sieren mijn lijf, misschien mag ik ze nu omarmen, het is een teken van mijn overwinningen die ik tot op heden heb behaald. Maar kanker mijn leven laten afnemen, NEE...ik capituleer niet. Ik geef niet op, het is voorlopig geen optie...Kanker, een rode en soms een gouden draad in mijn leven!

Manon
Ziekte: Gastro Intestinale Stromale Tumoren & Red Cell Carcinoom
Zeeland


U kunt contact opnemen om een foto te maken voor op deze pagina of voor persoonlijk contact met Manon via e-mail.