Ik was 43 toen ik “per ongeluk” m’n borstkanker ontdekte. M’n laatste mammogram wees niet op maligniteit dus na iets te voelen aan m’n borst was m’n eerste gedachte echt niet dat het kanker was. Het bleek dus dat ik beide types borstkanker had: Lobulair en ductaal met uitzaaiing naar een oksel klier. In eerste instantie dacht men dat er al bot uitzaaiing was gezien ik wegens rugklachten bij de dokter was beland. Het was gelukkig “alleen maar borstkanker”. Maar… ik had geen tijd voor borstkanker!
De behandelingen die volgden waren lichamelijk en geestelijk zwaar. Chemotherapie, hormoontherapie en multipele operaties… de fysieke en emotionele littekens zullen er eeuwig zijn. Mijn kracht kwam door m’n 3 kinderen. We probeerden zoveel mogelijk te lachen en doen dat nog steeds. Laughter IS the best medicine.
Ik sta nu anders in het leven. Ik probeer uit elk moment wat moois te halen, ook in de minder leuke momenten. Het loslaten van alles wat negatief is valt niet mee, maar is DE manier om te overleven. We kunnen de stormen niet vermijden, maar we kunnen wel onze zeilen aanpassen.