Ik ben Martine, 45 jaar, kneus. Ik ben niet ziek, ik ben beperkt, serieus beperkt. Ik heb EDS, een erfelijke bindweefselaandoening. Mijn bindweefsel is niet goed aangelegd, dat maakt dat mijn pezen te ruim zijn; ik val uit elkaar. Mijn gewichten gaan uit de kom, ik ben snel geblesseerd. Als tiener stond ik daar bekend om, ik had altijd wat en dat leverde mij mijn bijnaam op 'de kneus'. Ook inwendig geeft EDS nogal wat problemen. Ook mijn centraal zenuwstelsel is aangetast.
In de praktijk betekent het dat ik 21/22 uur per dag lig en mij verplaats in een elro. Mijn lijf is versleten door te vaak en te ver over mijn grenzen gaan. EDS is een zeldzame aandoening, en wordt slecht (h)erkend. Ik ben zeer beperkt, maar dat houdt me niet tegen. Ik ben een vrouw met ambitie. Ik zet mij in voor meer bekendheid voor mijn aandoening, in de hoop dat onze kinderen niet ons gevecht hoeven te voeren. Ik wil laten zien dat ook mensen met een beperking een plaats verdienen in onze maatschappij, wij zijn niet minder, we zijn anders. Mijn aandoening heeft me heel veel afgenomen, maar ook veel gebracht. Ik weet nu wie ik ben en ik durf mezelf te laten zien. Ik ben een vechter, mentaal sterk en ik weet wat ik wil!