De dood is uit het leven gegrepen. Je stelt het liever uit. Zolang het goed gaat heb ik niets liever dan het leven zelf. Aan de dood ontkom ik niet. Dat is ook een geruststelling. Rust na afbraak van het lichaam is een mooie oplossing. Een oneindig leven is geen leven. Zonder geboorte en zonder dood is er ook niets tussendoor. Dat tussendoortje is het enige waar een mens zich bewust van is. Ik leef het dan ook heel bewust en heel intens. April 2017 kreeg ik te horen dat ik (uitgezaaide) longkanker in vergevorderd stadium heb. Niets meer aan te doen. Het enige waar ik nog baat bij kan hebben is chemokuren om de resterende tijd dragelijk te laten verlopen. De verwachting was dat ik nog enkele weken tot een jaar te leven heb.
In voorbereiding op de chemotherapie kreeg en vond ik niet de antwoorden op de vragen die ik heb. Ik heb dit aangegrepen om een voorlichtingsboek over chemotherapie te maken. In het boek komen 24 foto’s die Marvel Harris maakte tijdens een van mijn kuren. De foto’s worden door artsen en verpleegkundigen voorzien van deskundig commentaar. Zelf belicht ik hoe ik de momenten ervaar. Het boek wordt een gift aan ziekenhuizen en artsen. Daarna ga ik het rustiger aandoen…. Misschien.
www.facebook.com/chemoboek/