In 1991 begon het sukkelen, vaak moe, verkouden, lusteloos. Uiteindelijk werd de diagnose gesteld....ziekte v. Kahler. Na een pillen kuur, die niet voldoende werkte ,aan de chemo dan een week in het ziekenhuis en vervolgens uitgeblust naar huis en na 3 weken weer terug voor de volgende kuur.Al mijn haar eraf,en een opgeblazen hoofd van de prednison. Evengoed nog zoveel mogelijk proberen te genieten van ons gezin en op vakantie gaan.Hersteld na een lange tijd. Mijn eigen Stamcellen zijn toen afgenomen en bewaard. In 2010 was het weer mis. De stamceltransplantatie werd gestart. Weer chemo, weer kaal, weer beroerd. Nu zijn we weer 7 jaar verder en de bloedwaardes lopen gestaag de verkeerde kant op. Het hangt boven mijn hoofd om weer aan de chemo te moeten.Ondertussen zijn we zoveel mogelijk aan het genieten.