Ik kon het nauwelijks geloven, ik..kanker. na vier dagen besefte ik dat ik ernstig ziek was.
Na een bewogen leven van een vechtscheiding en geen contact met de kinderen moest mij dit ook over komen. Ik wilde het bijltje erbij neer gooien maar het verdriet wat ik mijn man aan zou doen weerhield mij. Ik knokte om door alles heen te komen. Amputatie, chemotherapie en bestraling. Ik ervaar het leven als een Godsgeschenk en kan nu genieten van wat ik heb. Een rijk gezegend mens die gelukkig is en de zegeningen dagelijks tel.
Ben dankbaarder geworden en vind alles niet meer zo vanzelf sprekend.